Informujemy, że w dniu 10 grudnia 2024 r. uchwałą Rady Nadzorczej, została wprowadzona zmiana do Regulaminu rozliczania kosztów dostawy ciepła na potrzeby centralnego ogrzewania i podgrzania wody użytkowej, która dotyczy głównie sposobu wyliczenia minimalnych kosztów zużycia ciepła w lokalach wyposażonych w podzielniki ciepła. Cała treść Regulaminu… dostępna na stronie internetowej Spółdzielni w zakładce: dokumenty/statut i regulaminy.
Poniżej treść dwóch podpunktów, w których dokonano zmian:
Dla każdego sezonu grzewczego (okresu rozliczeniowego) zostaje wyznaczona maksymalna i minimalna wartość zużycia ciepła dla poszczególnych lokali.
Maksymalne zużycie wyliczone jak wartość zużycia ciepła konieczna do utrzymania temperatury 24°C w lokalu zgodnie z poniższym algorytmem:
maksymalne obliczeniowe jednostki zużycia w lokalu = ∑ maksymalnych jednostek zużycia × LAF
gdzie:
LAF – współczynnik wyrównawczy wynikający z położenia lokalu w bryle budynku
maksymalne jednostki zużycia = Eco × 277,77 × 0,951 x 0,7
gdzie:
Eco – użytkowa energia cieplna z grzejników [GJ]
Eco = Q𝑐𝑜 × N × 24 × 3,6 × 10-6 × (𝑡𝑖−𝑡𝑒śr)/ (𝑡𝑖0−𝑡eo)
gdzie:
Q𝑐𝑜 – moc zainstalowanych grzejników [W]
N – liczba dni okresu grzewczego
24 – czas poboru ciepła w ciągu doby
3,6 × 10-6 – współczynnik przeliczeniowy z MWh na GJ
𝑡𝑖 – maksymalna temperatura obliczeniowa powietrza w pomieszczeniach lokalu [24ºC]
𝑡𝑒śr – średnia ważona temperatura zewnętrzna w okresie grzewczym
𝑡𝑖0 – obliczeniowa temperatura powietrza w pomieszczeniach lokalu wg warunków tech. [20ºC]
𝑡e0 – obliczeniowa temperatura sezonu grzewczego (inaczej obliczeniowa temperatura
zewnętrzna dla danej strefy klimatycznej
277,77 – współczynnik przeliczeniowy z GJ na KWh
0,951 – współczynnik czułości bazowej podzielnika
0,7 – współczynnik korygujący (określa szacunkowy udział ciepła z grzejników opomiarowanych w ilości ciepła koniecznej do utrzymania maksymalnej temperatury w lokalu)
W przypadku gdy ilość obliczeniowych jednostek zużycia dla danych lokali wyliczonych na podstawie odczytanych urządzeń jest większa niż wyliczona na podstawie wartości energii użytkowej – wartości maksymalnych obliczeniowych jednostek zużycia, dokonuje się korekty obliczeniowych jednostek zużycia zgodnie z wartością maksymalnych obliczeniowych jednostek zużycia.
Minimalne zużycie w lokalach w przeliczeniu na 1 m2 powierzchni lokali użytkowanych w budynku wielolokalowym wylicza się jako wartość zużycia ciepła do ogrzania lokalu konieczną do utrzymania w nim temperatur, nie niższych niż temperatury obliczeniowe ogrzewanych pomieszczeń określone w przepisach, zgodnie z poniższym algorytmem:
minimalne obliczeniowe jednostki zużycia w lokalu = ∑ minimalnych jednostek zużycia × LAF
gdzie:
LAF – współczynnik wyrównawczy wynikający z położenia lokalu w bryle budynku
minimalne jednostki zużycia = Eco × 277,77 × 0,951 x 0,15
gdzie:
Eco – użytkowa energia cieplna z grzejników [GJ]
Eco = Q𝑐𝑜 × N × 24 × 3,6 × 10-6 × (𝑡𝑖−𝑡𝑒śr)/ (𝑡𝑖0−𝑡eo)
gdzie:
Q𝑐𝑜 – moc zainstalowanych grzejników [W]
N – liczba dni okresu grzewczego
24 – czas poboru ciepła w ciągu doby
3,6 × 10-6 – współczynnik przeliczeniowy z MWh na GJ
𝑡𝑖 – minimalna temperatura obliczeniowa powietrza w pomieszczeniach lokalu [16ºC]
𝑡𝑒śr – średnia ważona temperatura zewnętrzna w okresie grzewczym
𝑡𝑖0 – obliczeniowa temperatura powietrza w pomieszczeniach lokalu wg warunków tech. [20ºC]
𝑡e0 – obliczeniowa temperatura sezonu grzewczego (inaczej obliczeniowa temperatura
zewnętrzna dla danej strefy klimatycznej
277,77 – współczynnik przeliczeniowy z GJ na KWh
0,951 – współczynnik czułości bazowej podzielnika
0,15 – współczynnik korygujący (określa szacunkowy udział ciepła z grzejników
opomiarowanych w ilości ciepła koniecznej do utrzymania minimalnej temperatury w lokalu)
W przypadku gdy wyliczone, dla danego lokalu zużycie, na podstawie zarejestrowanych w nim wskazań podzielników jest mniejsze niż wyliczone dla tego lokalu minimalne zużycie ciepła, lokal ten zostanie rozliczony według wyznaczonego dla niego minimalnego zużycia.